Shikoku

Shikoku to jedna z sześciu japońskich ras szpiców. Jest to też jedna z najstarszych ras świata. Pies ten ma myśliwskie korzenie, co sprawia, że jest silny, niezależny i pracowity. Jeśli wychowasz go odpowiednio, z pewnością stanie się oddanym, wiernym psem domowym. Zależy ci na jego kupnie? Musisz przygotować się na duży wydatek i długie czekanie! Ten niewielki szpic jest niezwykle rzadko spotykany, nawet w swojej ojczyźnie. Co jeszcze musisz wiedzieć o psie shikoku? Przeczytaj nasz artykuł i poznaj bliżej tego niezwykłego szpica.

Podstawowe informacje

Skąd pochodzi najstarsza rasa psa?

Psy będące przodkami shikoku trafiły do Japonii z kontynentu azjatyckiego już w czasach starożytnych. Rasa ta ukształtowała się na wyspie Sikoku (lub Shikoku), w całkowitej izolacji od innych typów psów. Czworonogi te mimo swoich niewielkich rozmiarów używane były do polowania na dziki i jelenie.

Zostały bardziej docenione dopiero w XX wieku. W tym czasie Japończycy zaczęli lepiej dokumentować i chronić swoje psy. Zabrano wówczas shikoku z ich naturalnego środowiska do profesjonalnych hodowli. W 1937 roku rasa została nazwana podobnie do wyspy, z której pochodzi. Co więcej, została uznana za skarb narodowy Japonii.

Odmiany psów shikoku, czyli Hongawa i Hata

Najważniejsze linie psów shikoku nazywają się Hongawa i Hata. Pierwsze są nieco drobniejsze, zwinne i z czarno-sezamowym umaszczeniem. Drugie charakteryzują się mocną budową, szerszą czaszką, mniejszymi uszami i sierścią wpadającą w czerwonawe tony. W latach 50. ubiegłego stulecia te dwie linie zostały połączone w jedną. 

Shikoku pies – opis rasy

Według oficjalnego standardu pies shikoku powinien osiągać około 52 cm wysokości w kłębie, a suka – 46 cm. Dopuszczalna jest tolerancja do 3 cm powyżej i poniżej tej wysokości. Pies shikoku powinien poruszać się szybko i lekko. Jego chód odznacza się sprężystością i stosunkowo małym wykrokiem. Waga może wahać się pomiędzy 15 a 20 kg. Średnia długość życia zdrowego psa shikoku wynosi około 14 lat. 

Shikoku pies – zdrowie

Shikoku to psy wytrzymałe i odporne. Czworonóg z Japonii ma podwójną szatę, która zapewnia mu doskonałą izolację przed zimnem. Niestraszne mu też upały, choć lepiej wówczas ograniczyć intensywną aktywność fizyczną. Pies ten nie jest narażony na żadną konkretną chorobę, jednak warto zadbać o jego zrównoważoną dietę. Zbyt duże, częste lub kaloryczne posiłki mogą powodować otyłość. Lepiej też pozostać przezornym i regularnie odwiedzać weterynarza i decydować się na cykliczne przeglądy zdrowia.

Pielęgnacja psa shikoku

Jeśli chodzi o pielęgnację, wystarczy sporadyczne szczotkowanie. Należy częściej wyczesywać wypadającą sierść w okresie linienia. Częste kąpiele nie są potrzebne – wręcz przeciwnie, mogą nadmiernie wysuszać skórę. Wystarczy myć czworonoga sporadycznie, gdy naprawdę mocno się ubrudzi.

Shikoku – wygląd

Shikoku ma dość naturalny wygląd – to pies proporcjonalny, nieduży i kształtny. Należy do grupy 5., sekcji 5. – szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Obowiązujący wzorzec został opublikowany w 1995 roku. Według niego ważne jest zachowanie proporcji 10:11 pomiędzy wysokością w kłębie a długością tułowia. Pozostałe cechy wyglądu shikoku są następujące:

• głowa – z szerokim czołem i płytkim, lecz wyraźnym stopem;
• nos – czarny, z prostym grzbietem;
• kufa – długa i klinowata;
• wargi – przylegające;
• mocne zęby ułożone w zgryz nożycowy;
• dobrze wykształcone policzki;
• niewielkie, trójkątne, ciemnobrązowe oczy, rozstawione dość szeroko;
• małe, trójkątne uszy, lekko pochylone do przodu i stojące;
• mocna i gruba szyja;
• wysoki i mocno rozwinięty kłąb;
• prosty i mocny grzbiet;
• szerokie, umięśnione lędźwie;
• głęboka klatka piersiowa z dobrze wysklepionymi żebrami;
• podciągnięty brzuch;
• ogon – dość długi, wysoko osadzony, gruby, noszony zawsze nad grzbietem. Powinien być zwinięty lub zagięty w kształt sierpa;
• kończyny – raczej proste, lekko kątowane, mocno umięśnione;
• łapy – zwarte, z wyraźnymi palcami, twardymi i elastycznymi opuszkami;
• pazury – twarde i ciemne.

Pies shikoku – umaszczenie

Włos okrywowy shikoku jest szorstki i prosty. Z kolei podszycie – miękkie i gęste. Sierść na jego ogonie jest nieco dłuższa niż na reszcie ciała. Istnieją trzy dopuszczalne odcienie maści:

• sezamowa – równomiernie rozłożone połączenie białych i czarnych włosów;
• czarna sezamowa – więcej włosów czarnych niż białych;
• ruda sezamowa – rude tło z czarnymi włosami.

Niekiedy rodzą się też białe i kremowe osobniki oraz szczeniaczki z białymi znaczeniami. Nie są to jednak barwy uznawane za zgodne ze wzorcem rasy.

Pies shikoku – charakter

Shikoku to pies energiczny i ciekawy otaczającego go świata. Każdy właściciel zauważy, że przepełnia go zaraźliwa radość z życia. Jest to rasa bardzo inteligentna i bystra, która lubi uczyć się nowych umiejętności. Shikoku z zasady jest dość przyjacielski. Może być nieufny i niepewny wobec obcych. Wszystko zależy od indywidualnego usposobienia konkretnego psa i człowieka, który mu towarzyszy. W młodym wieku psa warto poświęcić dużą uwagę na jego odpowiednią socjalizację.

Najważniejsze cechy charakteru shikoku

Jest to pies bardzo wytrzymały. Rasa ukształtowała się bowiem w surowych warunkach górskich. Zwierzak ma wyostrzone zmysły, dzięki którym zachowuje czujność w każdej sytuacji. Przy odpowiednim szkoleniu może stać się niezastąpionym pomocnikiem do pracy – szczególnie do polowań. Jest bardzo wierny i posłuszny swojemu właścicielowi. Nie zapominaj jednak, że shikoku to pies pierwotny, który odznacza się sporą niezależnością.

Shokoku a inne zwierzęta i dzieci 

Japoński szpic jest niezwykle pociesznym członkiem rodziny. To pies czuły, wesoły i bardzo kontaktowy. Dobrze radzi sobie z dziećmi i jest świetnym kompanem do zabaw. Jeśli chodzi o kontakty z innymi zwierzętami – może być różnie. Shikoku to z natury pies myśliwski, z silnym instynktem łowieckim. Lepiej nie zostawiać go samego z mniejszymi zwierzętami. Raczej nie powinien męczyć domowych kotów, choć może czasem za nimi gonić. Czasem zachowuje się dominująco względem innych psów, ponieważ próbuje ustalić hierarchię. 

Jak szkolić psa shikoku?

Jako pies pierwotny shikoku odznacza się dość dużą samodzielnością. Jego niezależność bywa zaletą, ale może być też wadą. Nie możesz oczekiwać od niego ślepego oddania i bezwzględnego posłuszeństwa. Taki pies szybko się uczy, lecz tylko w przyjaznych i bezstresowych warunkach. Musi mieć wrażenie, że wykonuje twoje polecenia wyłącznie z własnej woli. 

Jak skutecznie wyszkolić shikoku?

Podczas tresury shikoku bardzo ważne są konsekwencja, dyscyplina i systematyczność. Musisz jasno ustalić obowiązujące w domu zasady. Każdy domownik powinien ich przestrzegać. Jednocześnie nie wolno dawać się ponosić złości ani agresji. Bez wątpienia najbardziej skuteczne będzie szkolenie szpica metodami pozytywnymi.

Shikoku pies – cena

Shikoku to pies rzadko spotykany nawet w swojej ojczyźnie. Jego japońska populacja liczy zaledwie 1000 osobników. Poza tym krajem jest to naprawdę unikatowa rasa. Tego zwierzaka uznaje się wręcz za skarb narodowy Japonii. Co warte podkreślenia, trudno jest wywieźć go za granicę Kraju Kwitnącej Wiśni. Upoważnione są do tego tylko osoby, które wykazują duże zainteresowanie rasą. Otrzymanie takiej zgody to prawdziwy zaszczyt:

• pierwszy shikoku sprzedany poza granice Japonii trafił do Holandii w 1997 roku;
• do Ameryki pierwszy pies trafił z hodowli holenderskiej w 2004 roku;
• do Polski pierwszą sukę sprowadzono dwa lata później. Kolejna przybyła tu z Japonii w 2007 roku. Została ona matką pierwszego polskiego miotu. Urodziły się dwa szczeniaki, z których jeden został w hodowli. Drugiego zaś sprzedano za granicę. 

Obecnie poza Japonią jest tylko kilkanaście psów – w Holandii, USA i Kanadzie. Jest to więc zrozumiałe, że cena za psa shikoku wynosi około 2500 euro.
Shikoku to cudowny pies do domu, mieszkania i gospodarstwa. Jest nie tylko piękny, lecz również silny i odważny, a jednocześnie radosny i sympatyczny. To połączenie sprawia, że nie bez przyczyny został prawdziwym skarbem w swojej ojczyźnie. Ten japoński pies narodowy o starożytnym pochodzeniu jest niezwykle rzadko spotykany. Cena za jednego szczeniaczka może odstraszać. Zdecydowanie nie jest to pies dla każdego. Konieczny będzie bowiem nie tylko ogromny wydatek, ale też świadome i konsekwentne podejście do tresury.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 319 /10.02.2017/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/319.pdf, tłumaczenie: Olga Jakubiel, rewizja i uzupełnienie tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 30.10.2016.