Przez wieki pudle były psami użytkowymi, które wykorzystywano w różnych dziedzinach – od polowań aż do cyrku. Chociaż w powszechnej świadomości funkcjonują jako psy niezbyt mądre, w istocie bardzo szybko uczą się sztuczek i są niezwykle inteligentne. Obecnie świetnie sprawdzają się w roli psów do towarzystwa. Dobrze dogadują się z dziećmi, a z ich wychowaniem poradzi sobie nawet niedoświadczony psiarz.
Podstawowe informacje
Rozmiar | wysokość w kłębie: od 45 do 62 cm; masa ciała: od 20 do 32 cm |
Szata | sierść: lokowata – obfita, delikatna, wełnista, kędzierzawa gęsta – lub sznurowa – wełnista, obfita, tworząca sznury o długości min. 20 cm; maść: jednolite: czarna, brązowa w ciemnym odcieniu, głęboka srebrna, płowa w jasnym odcieniu, biała |
Długość życia | 12–15 lat |
Charakter | lojalny, łatwy w ułożeniu, miły do towarzystwa, wszechstronny |
Pudel duży – wygląd i charakterystyka rasy
Pudel królewski, tak jak i inne odmiany tej rasy (pudel toy czy pudel miniaturowy), jest psem bardzo harmonijnie i proporcjonalnie zbudowanym. Głowa jest długa z wyraźnie zaznaczonym stopem. Długość mózgoczaszki powinna odpowiadać długości kufy. Uszy ulokowane mniej więcej na wysokości oczu gładko zwisają na policzkach. Oczy natomiast mają kształt migdałów.
W przypadku rasy psów pudel duży waga waha się od 18 do 32 kilogramów. Przy czym dymorfizm płciowy powinien być dosyć wyraźny – samice rozmiarami znacznie odbiegają od samców. Pudel duży jest według wzorca powiększoną wersją rasy pudel standard. Wysokość w kłębie u tych psów wynosi od 45 do 60 centymetrów.
Najbardziej charakterystyczną cechą pudli jest ich szata. Włosy są obfite i lokowane o wełnistej strukturze. W niektórych przypadkach dopuszcza się tak zwaną sierść sznurową, która występuje jednak niezwykle rzadko. Pudle królewskie można spotkać w umaszczeniu jednolitym:
- czarnym
- białym
- srebrnym
- płowym
- brązowym
- morelowym.
Królewski pudel – charakter i opis rasy
Duży pudel cechuje się nieco spokojniejszym i bardziej dystyngowanym charakterem niż miniaturowe i toy. Jednak nawet pomimo tego jest to pies charakterny i nieco uparty. Swój temperament często okazuje już w wieku szczenięcym, dlatego szkolenie warto rozpocząć tak wcześnie, jak to tylko możliwe. Mimo wszystko pudel królewski będzie dobrym psem dla niedoświadczonych opiekunów – wystarczy okazać mu nieco cierpliwości i konsekwencji oraz nie zaniedbywać szkolenia.
Pudel duży szybko się uczy i chętnie współpracuje z opiekunem. Bardzo szybko się do niego przywiązuje, dlatego kompletnie nie nadaje się do życia w izolacji. Świetnie dogada się zarówno z innymi psami, jak i z kotami. Należy jednak poświęcić mu bardzo dużo uwagi, ponieważ przedstawiciele tej rasy lubią być w centrum zainteresowania. Swoich najbliższych traktują jak publiczność, lubią być nagradzane i nie znoszą samotności.
Pudle królewskie to psy bardzo empatyczne i łagodne. Często wykorzystywane są w dogoterapii. W stosunku do obcych są uprzejme i delikatne, nie wykazują żadnej agresji. Są bardzo energiczne i skore do zabawy. Chętnie bawią się z dziećmi, jednak każdy kontakt powinien odbywać się pod okiem dorosłego.
Chociaż pierwotnie pudle służyły do polowania, obecnie instynkt łowiecki niemal całkowicie w nich zanikł. Ciągle jednak uwielbiają aportować.
Pudel królewski – zdrowie
Pudel duży to rasa, która uchodzi za stosunkowo zdrową i długowieczną. Psy te dożywają średnio jedenastu lat, jednak wiele osobników przekracza ten wiek.
Tak jak wszystkie duże psy, pudel królewski ma skłonności do dysplazji stawów biodrowych oraz skrętu żołądka. Nie ma zbyt wielu chorób, które są charakterystyczne dla pudli. U osobników tej rasy często jednak spotyka się problemy z oczami (szczególnie jaskrę oraz postępujący zanik siatkówki). Niekiedy pojawiają się problemy ze stawami. Aby zmniejszyć ryzyko przyszłych problemów zdrowotnych, warto kupić psa w dobrej, zarejestrowanej w ZKwP hodowli.
Pudel duży – pielęgnacja
Odpowiednia pielęgnacja sierści pudla dużego to kwestia bardzo istotna w opiece nad tym psem. Efektywna okrywa włosowa pudli bezustannie rośnie. Pudle nie linieją, jednak nawet pomimo tego wymagają regularnego czesania. Sierść ma bowiem skłonność do filcowania się i zaniedbana może prowadzić nawet do różnego rodzaju problemów skórnych.
W opinii opiekunów i hodowców pudel niestrzyżony oznacza kłopoty. Wszystkie psy tej rasy, niezależnie od wielkości, powinny być regularnie strzyżone. Czynność tę powinieneś zostawić groomerowi, u którego wizyty są standardowym elementem życia z psem tej rasy.
To, jaką fryzurę dla pudla wybierzesz, zależy wyłącznie od twojego gustu i kreatywności. Osobniki wystawowe najczęściej strzyżone są „na lwa”, jednak istnieje wiele różnych wariantów do wyboru. Wizyty u groomera powinny odbywać się przynajmniej raz na dwa miesiące. Istotnym elementem psiej pielęgnacji jest golenie pyska, które trzeba wykonywać nawet raz na dwa tygodnie.
Pudel duży – hodowla
Na ten moment w Polsce znajduje się bardzo niewiele hodowli pudla królewskiego. Najpowszechniejsze są szczeniaki w kolorze czarnym, natomiast znalezienie pudli płowych, czy srebrnych może stanowić nie lada problem. Właśnie dlatego wielu potencjalnych opiekunów poszukuje hodowli za granicą.
Jeżeli nie masz preferencji w kwestiach koloru i jesteś gotowy zaczekać na miot, możesz z powodzeniem skorzystać z oferty jednej z polskich hodowli. Warto jednak zwracać uwagę na to, aby była ona zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce, który działa pod auspicjami FCI.
Pudel królewski – cena
Szczeniaki rasy pudel królewski nie są tanie. Wynika to głównie ze względu na niewielką ilość hodowli oraz nieznaczną popularność rasy. Ceny zaczynają się od 5 000 złotych, są ustalane indywidualnie przez hodowcę i składa się na nie wiele czynników – od renomy hodowli po dokonania rodziców szczeniaka. Właśnie dlatego kwoty mogą nieznacznie się od siebie różnić.
Pudel duży – historia rasy
Etymologia słowa „pudel” odnosi się do pływania lub kałuży. W istocie wszystkie warianty tej rasy są doskonałymi pływakami.
Do tej pory nie dało się jednoznacznie określić pochodzenia psów tej rasy. Kynolodzy zakładają, że mogą one wywodzić się od psów myśliwskich lub pasterskich. Na malowidłach we Francji, Hiszpanii i Niderlandach pudle pojawiały się już w XV wieku. W tych krajach psy wykorzystywano na polowaniach, gdzie aportowały zestrzelone kaczki.
Prawdziwą popularność pudle zyskały na dworze francuskiej arystokracji z czasów Króla Słońce. Ze względu na dużą inteligencję i potrzebę bycia w centrum uwagi psy te często wykorzystywane były w cyrkach. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1880 roku.
Nie wiadomo, kiedy dokładnie pudle trafiły do Polski. Natomiast pierwszym osobnikiem, o którym wiemy był Bielik, pies towarzyszący dziecięcym latom króla Zygmunta Starego. Pies ten został uwieczniony na obrazie „Podniesienie Dzwonu Zygmunta” przez Jana Matejkę – również właściciela pudla.
Pudel duży – dla kogo?
Pudel królewski świetnie sprawdzi się jako pies rodzinny. Tak jak każde zwierzę swojego gatunku potrzebuje spacerów, jednak zamiast długich i skomplikowanych tras lepiej zapewnić mu pole do wygłupów i prezentowania nowych sztuczek.
Są to bardzo inteligentne psy, które uwielbiają kontakt z człowiekiem, dlatego raczej nie sprawdzą się w domach, gdzie na długo zostają same. Dobrze dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami, muszą jednak być poddane odpowiedniemu szkoleniu i socjalizacji. Nie potrzebują bardzo dużych przestrzeni, jednak ze względu na swój rozmiar mogą czuć się źle w bardzo małych mieszkaniach.
Odpowiedni właściciel pudla rozumie, że jego charakter wymaga konsekwencji i stawiania granic. Nie jest to jednak pies szczególnie trudny w prowadzeniu i początkująca osoba, która chce się uczyć, z pewnością da sobie radę z jego wychowaniem.
Pudel duży – ciekawostki
- W ostatnich latach pudle chętnie krzyżowane są z innymi rasami, przez co powstają rasy określane jako „doodle”. Przykładowo – labradoodle to mieszaniec pudla i labradora.
Bibliografia
Wzorzec FCI N° 172, 23.01.2015 /EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/172.pdf, aktualizacja: Renata Berlińska, język oryginału: angielski, data publikacji obowiązującego wzorca: 03.11.2014.
Jak byłam mała, to miałam pudla. To naprawdę świetne psy, do swojego byłam naprawdę bardzo przywiązana. Niestety już go ze mną nie ma, ale myślę nad adopcją innego psiaka. Być może znowu zdecyduję się na pudla 🙂