Pies pasterski z Bukowiny to bardzo stara rasa pochodząca z terenów górskich. Sprawdzi się jednak również jako towarzysz osób mieszkających w nizinnych rejonach. Co warto wiedzieć o tej rasie psów? Sprawdź najważniejsze informacje!
Podstawowe informacje
Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 64 do 72 cm, psy od 68 do 78 cm; masa ciała: od 50 do 90 kg |
Szata | sierść: krótka na głowie i przodzie nóg; obfita, prosta, długa na ok. 6–9 cm na tułowiu; tworzy kryzę, frędzle, portki; gęsty, obfity, krótki, jasny podszerstek; maść: biała lub beżowo biała z łatami szarymi, czarnymi, rdzawymi; jednolite biała, beżowo-biała, czarna, szara dopuszczalne, lecz mnie pożądane |
Długość życia | 8–10 lat |
Charakter | wytrzymały, zrównoważony, spokojny, lojalny, odważny, nieustraszony, nieufny wobec obcych, łagodny wobec dzieci |
Pies pasterski z Bukowiny – wzorzec rasy
Pies pasterski z Bukowiny jest duży, mocny i umięśniony.
- Wysokość w kłębie dochodzi od ok. 64 do 78 cm, z kolei waga psa waha się w granicach 68–80 kg.
- Długość tułowia jest większa od wysokości w kłębie.
- Grzbiet masywny, głowa lekko wysklepiona.
- Kufa równa długości czaszki, tępa i lekko zwężająca się w stronę nosa.
- Szczęki mocne, zęby dobrze osadzone ustawione w zgryzie nożycowym.
Sierść i umaszczenie
Sierść psów ma różną długość w zależności od miejsca, w którym się znajduje. Na tułowiu jest dłuższa i bardziej gęsta (6–9 cm) prosta, szorstka i przylegająca, a na głowie i przednich stronach nóg – krótsza. Dopuszczalne jest umaszczenie jednolite (białe, barwy ciemnego popiołu, czarne), a także beżowo-białe oraz z łatami. Na wystawach za najbardziej odpowiednie uważa się właśnie psy o umaszczeniu z łatami w kolorze szarym, czarnym lub czarnym z rdzawym połyskiem. Pod wierzchnią okrywą włosową znajduje się gęsty i miękki podszerstek.
Charakter dużych psów pasterskich
Pies pasterski z Bukowiny to zrównoważony, spokojny i oddany opiekunowi stróż. Jest delikatny i czuły wobec dzieci, a w czasie zabaw pozwala im na wiele. Szybko i sprawnie, jak na swoje rozmiary, atakuje drapieżniki. Jest bardzo czujny, a jego głos – niski i donośny, więc zaalarmuje o zauważonym na posesji intruzie o każdej porze dnia i nocy. Pies tej rasy jest niezwykle łatwy w ułożeniu. Nawet bez specjalnego treningu będzie posłuszny i szybko zrozumie, czego oczekuje od niego właściciel. Nadaje się więc również jako towarzysz dla osób niedoświadczonych.
Pies tej rasy będzie świetnym wyborem dla osób, które nie lubią aktywnie spędzać czasu. Nie wymaga długich spacerów. Warto jednak zadbać o jego wczesną socjalizację, aby wychować czworonoga samodzielnego i odważnego.
Historia rasy pochodzącej z Karpat
Pies pasterski z Bukowiny to jedna ze starych, pierwotnych ras pochodzących z terenów Karpat w Rumunii i Serbii oraz z niektórych rejonów Bułgarii (na południe od Dunaju). Na tych terenach właściwie od zawsze wypasano owce, więc psy pasterskie były szczególnie cenione. Broniły stad przed wilkami, rysiami, a nawet niedźwiedziami! Wiadomo też, że szczególne zasługi dla rozwoju rasy położyli hodowcy z północno-wschodniej Rumunii (rejon Bucovina) i Serbii. Pies pasterski z Bukowiny to potomek takich ras jak owczarek bułgarski (karakachan), akbash czy owczarek anatolijski. W jego żyłach płynie także krew tornjaka.
Pielęgnacja psa pasterskiego z Bukowiny
Pielęgnacja psa tej rasy nie jest skomplikowana i czasochłonna. Grubą, gęstą sierść pupila wystarczy jedynie regularnie wyczesywać (np. raz w tygodniu). Każdorazowo po spacerze warto także sprawdzić, czy we włosy nie zaplątały się patyki, liście i inne elementy, które mogłyby podrażniać psią skórę. Podczas pielęgnacji i wyczesywania psa dobrze jest też zawsze sprawdzać jego uszy. Oklapnięte i owłosione często stają się źródłem infekcji skórnych.
Zdrowie jednego z najlepszych domowych stróżów
Psy pasterskie z Bukowiny są zdrowe i wytrzymałe. Warto jednak uważać na szczeniaki. Nie powinny one mieć zbyt dużo ruchu, aby nie nadwyrężać szynko rosnącego kośćca. Wśród przedstawicieli tej rasy zdarzały się także przypadki dysplazji stawów biodrowych, czyli przypadłości dotykającej większość psów dużych ras.
Pies pasterski z Bukowiny to odważny obrońca domu, który sygnalizuje niskim głosem wszelkie niepokojące go sytuacje i obecność intruzów na jego terenie. Długa sierść sprawia, że jest bardzo wytrzymały i odporny na warunki atmosferyczne. Pies jest także łatwy w prowadzeniu, więc nadaje się na towarzysza nawet dla niedoświadczonych opiekunów.
Bibliografia
FCI-Standard N° 357 11.06.2018/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/357.pdf, rewizja tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 14.05.2018.