Skandynawia, Dania i Holandia to miejsca, w których islandzki szpic pasterski jest najbardziej popularny. Występuje również w Polsce, chociaż nie cieszy się aż tak sporym zainteresowaniem. Przez lata jego historia była bardzo burzliwa – w pewnym momencie był gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Co musisz o nim wiedzieć, zanim przygarniesz go pod swój dach?
Podstawowe informacje
| ? Rozmiar | wysokość w kłębie: suki ok. 42 cm, psy ok. 46 cm; masa ciała: od 10 do 15 kg |
| ⭐ Szata | sierść: u odmiany krótkowłosej średni włos okrywowy i miękki podszerstek; u odmiany długowłosej długi, gruby włos okrywowy i gęsty, miękki podszerstek; maść: jeden kolor przeważający – czarny, szary, czekoladowy, brązowy; zawsze dodatek bieli; czarne podpalane, dopuszczalne łaty |
| ❤️ Długość życia | 12–15 lat |
| ? Charakter | szczekliwy, odważny, zwinny, czujny, radosny, ciekawski |
Islandzki szpic pasterski – wygląd psa
Jest to rasa zaliczana do mniejszych średnich. Świadczy o tym umiarkowana wysokość w kłębie (44–48 cm) i waga w przedziale 10–15 kg. Pies ten ma bardzo gęstą sierść. Jego tułów jest zdecydowanie dłuższy niż wyższy, na co wpływają też stabilne, ale krótkie łapy. Charakterystyczne są stojące, nieco pochylone do przodu ruchliwe uszy. Islandzki szpic pasterski ma bardzo wyraźnie zakręcony ogon, który wykręca się w kierunku grzbietu. Najczęściej jego koniec dotyka boku tułowia.
Pies ten może występować w dwóch odmianach szaty – krótkowłosej i długowłosej. Chociaż trzeba pamiętać, że w przypadku psa krótkowłosego mowa jest o sierści raczej średniej długości z gęstym i miękkim podszerstkiem. Dopuszczalne umaszczenie powinno występować w barwie płowej, rudej, brązowej (lub mieszance tych kolorów), szarej, czekoladowej, a nawet czarnej podpalanej. Nie powinien dominować kolor biały, chociaż łaty tej barwy występują praktycznie zawsze.
Pasterski owczarek islandzki i jego charakter
Już w pierwszym kontakcie ten czworonóg sprawia wrażenie bardzo łagodnego i przyjacielskiego. Owczarek islandzki nie dominuje i cierpliwie się uczy. Ponieważ nie zalicza się do psów myśliwskich, nie ma tendencji do niezależności ani ucieczek. Widząc zwierzynę podczas spaceru, pozostanie łagodny i raczej posłuszny. Jego ułożony i delikatny charakter w połączeniu ze sporą potrzebą ruchu sprawia, że bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi, nawet małymi. Będzie dla nich również świetną maskotką do przytulania.
Zastanawiając się nad zakupem tego psa, weź pod uwagę jego potrzebę aktywności ruchowej. Nie lubi również samotności, więc pozostawianie go w pustym mieszkaniu lub domu na wiele godzin może wywołać zachowania destrukcyjne. Z uwagi na pierwotnie pełnioną przez niego rolę (zaganiania stad owiec)stanowi świetny materiał na psa stróżującego. Nie jest przy tym agresywny, nawet wobec intruzów, ale już z daleka lubi oszczekać wszystko, co się rusza.
Szpic islandzki i jego nastawienie do innych
Islandzki szpic pasterski jest niezwykle przyjazny i towarzyski. Pozbawiony instynktu łowieckiego nie będzie szaleńczo gonił za kotem, więc te dwa czworonogi mogą ze sobą przebywać pod jednym dachem. Jest to szczególnie wskazane, jeśli każdemu z nich zapewni się możliwość wspólnego dorastania. Pies ten nie ma też problemów z asymilacją w różnych obcych warunkach, dlatego zarówno siedzący tryb życia właściciela, jak i jego duża aktywność będą dla szpica odpowiednie. Dobrze radzi sobie również w grupie kilku psów.
Islandzki szpic pasterski – zdrowie psa
Zdrowy i pozbawiony dolegliwości osobnik może dożyć nawet 20 lat. Zwykle jednak wiek tej rasy szacuje się na 12–15 lat. Pozbawiony jest bardzo wyraźnych i często spotykanych genetycznych skłonności do chorób. Zdarza się jednak, że pojedyncze osobniki cierpią z powodu dysplazji stawów biodrowych, dysfunkcji nerek, choroby oczu i nieprawidłowego kierunkowania wzrostu rzęs. Generalnie jednak Islandzki szpic pasterski jest uznawany za odporną i zdrową rasę.
Jak przystało na psa z północy, owczarek islandzki nie toleruje upałów. Spowodowane jest to jego gęstą sierścią i podszerstkiem, który bardzo dobrze chroni przed zimnem. W połączeniu z jego wyjątkową skłonnością do stróżowania zupełnie nie przeszkadza mu całoroczne życie na zewnątrz. Podczas upałów trzeba jednak bezwzględnie zapewnić mu sporo cienia i świeżej wody. Zaleca się również mocno ograniczyć wszelkie ruchowe aktywności psa.
Islandzki pies pasterski i jego pielęgnacja
Mimo bardzo gęstej i niekiedy długiej sierści, pies ten nie wymaga przesadnie skomplikowanych zabiegów. Przede wszystkim właściciel musi pamiętać o regularnym szczotkowaniu swojego pupila. Zaleca się wykonywać je raz lub dwa razy w tygodniu. Pewnym dyskomfortem podczas przebywania psa w domu może być gubienie przez niego sierści. Islandzki szpic pasterski traci ją w stopniu umiarkowanym, jednak w tym okresie trzeba szczotkować go codziennie.
W trosce o jego komdycję fizyczną należy zapewniać mu właściwą dla rasy porcję aktywności, bez której może zacząć przybierać na wadze. Nie ma jednak większej tendencji do tycia. Pamiętaj, by regularnie odwiedzać z nim weterynarza w celu kontroli stanu stawów biodrowych, nerek i oczu. Pod względem żywienia nie jest to pies szczególnie wymagający. Ceni sobie wysokiej jakości karmę, jednak zazwyczaj powinien ją spożywać pod wieczór w postaci jednego posiłku dziennie. Ważne jest, by pies miał zapewniony spokój podczas jedzenia.
Islandzki szpic pasterski – hodowla
Ułożenie psa tej rasy nie należy do wyjątkowo trudnych. Dlatego zdecydowanie polecany jest nawet jako pierwszy pies w domu. Chociaż bardzo dobrze czuje się w ruchu, może też zaaklimatyzować się w mieszkaniu. Potrzebuje przy tym jednak regularnych spacerów. Islandzki szpic pasterski jest możliwy do uzyskania w Polsce, chociaż nie zalicza się do najpopularniejszych ras. Jego największe populacje znajdują się w Danii, Islandii, Szwecji, Norwegii i Holandii, Niemczech, Kanadzie i USA. Jest to poniekąd naturalne ze względu na wysoką odporność na tego zwierzęcia na zimno.
Islandzki szpic pasterski – cena
Dla przyszłych posiadaczy owczarka islandzkiego cenną informacją jest fakt, że koszt zakupu szczeniaka z rodowodem to ok. 4000 zł. Jest to dosyć sporo, jednak należy pamiętać, że w przypadku najbardziej renomowanych hodowli kwota ta może wzrosnąć do ponad 5000 zł. Lepiej wygląda za to miesięczny koszt utrzymania, który oscyluje w granicach 100–120 zł.
Historia rasy islandzkiego szpica pasterskiego
Jak wskazuje sama nazwa, rasa ta została wyhodowana na Islandii. To właśnie tam swego czasu pies ten był najbardziej popularny. Mówi się, że islandzki szpic pasterski jest mocno spokrewniony z norweskim buhundem. Początki rasy sięgają przełomu IX i X wieku, kiedy Wikingowie sprowadzili na Islandię przodków tych psów. Bardzo dobrze realizowały zadania stawiane psom w tym regionie, ponieważ służyły one zwykle do zaganiania owiec.
Co ważne, szpic islandzki dwukrotnie był zagrożony wyginięciem. Na początku XX wieku rasę tę zaatakowała nosówka. Psy zupełnie nie były na nią odporne, dlatego masowo zaczęły zapadać na tę chorobę i umierać. Sytuacja stała się dramatyczna, a liczebność osobników drastycznie spadła. Ostatecznie jednak udało się opanować chorobę i ocalić rasę.
Kilkadziesiąt lat później została ponownie zaatakowana, tym razem przez tasiemca bąblowca. Aby uchronić inne zwierzęta przed jego destrukcyjnym działaniem (żywicielami pośrednimi były zwierzęta kopytne), zakazywano posiadania jakichkolwiek psów. Wiele z nich trzeba było wybić. Dla zachowania rasy i jej odbudowy konieczne było sprowadzenie przedstawicieli z Danii. Finalnie udało się zachować islandzkiego psa pasterskiego ku ogromnej radości jego opiekunów i wielbicieli.
Islandzki szpic pasterski – dla jakiego właściciela?
Grono właścicieli tego uroczego i kochanego psa jest naprawdę szerokie. Przepada on za towarzystwem ludzi i innych, zwierząt. Nie zalicza się do psów upartych, więc jego szkolenie nie będzie wymagało specjalnej cierpliwości. Islandzki szpic pasterski raczej nie odnajdzie się w zamkniętym mieszkaniu bez możliwości regularnego biegania lub przynajmniej spacerów. Jednak nawet osoby starsze, które posiadają niewielki fragment własnego zielonego terenu, mogą zdecydować się na pasterskiego szpica.
Pies ten uznawany jest za rasę nadającą się dla osób, które wcześniej nie były opiekunem żadnego czworonoga. Psy te nie mają tendencji do ucieczek, nie są zbyt uparte i mogą spędzać czas nawet z małymi dziećmi. Dla osób szukających przyjacielskiego, ułożonego psa będzie to idealny wybór. Owczarek islandzki doskonale nadaje się też do stróżowania i nie jest przy tym agresywny.Uciążliwe może być jedynie jego donośne i intensywne szczekanie.
Ciekawostki na temat rasy szpica islandzkiego
Co jest niezwykłego w tym uroczym psie? Przede wszystkim fakt, że jest to jedyna rasa czysto islandzka. Posiada niesamowicie „stare” korzenie, ponieważ przodkowie rasy przybyli na Islandię przed XX wiekiem. Istnieje do tej pory, mimo że dea razy jej byt był zagrożony. Islandzki szpic pasterski jest popularny głównie w Skandynawii. Chociaż jest wytrzymałym i odpornym psem pozbawionym obciążeń genetycznych , w Polsce żyje ich stosunkowo niewiele. Aktualnie zarejestrowana jest jedna hodowla szpiców islandzkich. Mimo niewielkiej liczby osobników nie jest zagrożona wyginięciem.
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 289 / 03.07.2018/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/289.pdf, tłumaczenie Olga Jakubiel, rewizja i uzupełnienie tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki.
