Hawańczyk

Hawańczyki są rasą psów, która zdobywa w naszym kraju coraz większą popularność, nadal jest jednak stosunkowo rzadka. Może wynikać to z faktu, że psy te trafiły do Polski dopiero na początku XXI wieku. Ich ogromna energia i niezwykle sympatyczny charakter pozwalają świetnie odnaleźć się w rodzinach z dziećmi. Wymagają umiarkowanej aktywności fizycznej i bardzo cenią sobie ciepło domowego ogniska. Fani tej rasy kochają hawańczyki za ich przywiązanie do opiekuna i nieustanną chęć do zabawy. 

Hawańczyk – co warto wiedzieć o tej rasie?

Wrażenie ogólne	Mały, silny pies z krótkimi nogami i długą, bujną sierścią, która może być falowana. Jest zwinnym, energicznym towarzyszem
Kraj pochodzenia	Kuba
Klasyfikacja FCI	Grupa 9 – Psy ozdobne i do towarzystwa / Sekcja 1: Biszony i rasy pokrewne
Rozmiar	Wysokość w kłębie: 23-27 cm (tolerancja: 21-29 cm) Waga: 4,5 – 7,3 kg
Charakter	Żywiołowy pies ostrzegawczy, łatwy do ułożenia, o przyjaznym, radosnym usposobieniu. Jest również uroczy, figlarny i zabawny. Lubiany przez dzieci
Sierść	Bardzo długa (12-18 cm u dorosłego psa), miękka, prosta lub falowana, może formować loki. Fryzury oraz trymowanie są niepożądane
Umaszczenie	Może przyjmować różne kolory: od białego (rzadko całkowicie białego), przez płowe, czarne, brązowe, do rudawo-brązowego. Dopuszczalne są łaty i podpalenia
Długość życia	14-16 lat

Hawańczyk – jak wygląda?

Hawańczyk, zwany także biszonem hawańskim, to mały piesek, który przykuwa wzrok bardzo obfitą szatą. Jego nogi są krótkie a ciało krzepkie i proporcjonalne.

Hawańczyk – jaką ma budowę?

Wzorzec rasy zakłada, że hawańczyki powinny być psami proporcjonalnymi, których sylwetka nieco przypomina prostokąt. Ich głowa jest średniej wielkości a czaszka płaska lub średnio wysklepiona. Długość tułowia powinna nieznacznie przekraczać wysokość psa w kłębie. Ogon, noszony wysoko, powinien być zawinięty na tułowiu. Migdałowe oczy zazwyczaj są ciemnobrązowe a uszy lekko opadają. Kufa lekko zwęża się w kierunku nosa, ale nie powinna być spiczasta. 

Pies hawajski – jaką ma szatę i maść?

Hawańczyki to psy długowłose. Z rzadka zdarza się u nich wełnisty podszerstek, jednak zazwyczaj sierść jest jednowarstwowa i składa się wyłącznie z włosa okrywowego. Ten zaś jest bardzo okazały – może osiągać długość nawet osiemnastu centymetrów. Włosy są stosunkowo miękkie i mają tendencję do falowania. Im więcej fal, tym lepiej. U niektórych Hawańczyków mogą nawet pojawiać się loki. 

Psy tej rasy występują w różnej maści. Hawańczyk biały jest stosunkowo rzadkim widokiem. Często zdarza się maść płowa, czarna oraz tak zwany „kolor hawana” – rudobrązowy, przypominający nieco kolor cygar. Jak najbardziej dopuszczalne są łaty oraz podpalanie w różnych odcieniach. 

Hawańczyk – jaka waga i wzrost?

Hawańczyki to bardzo małe pieski. Wysokość w kłębie nie powinna przekraczać 29 centymetrów, jednak zdarzają się pieski dużo niższe, które ledwo przekraczają 20 centymetrów. Psy tej rasy ważą od czterech do siedmiu kilogramów. 

Nie istnieje „hawańczyk miniaturka”. Pseudohodowcy często deklarują sprzedaż takich piesków. W istocie (podobnie jak w przypadku yorków) są to ofiary koszmarnego procederu – rozmnażania najmniejszych i najsłabszych osobników w miotach.

Jaki charakter ma hawańczyk? 

Hawańczyki to typowe pieski do towarzystwa – ich usposobienie jest przyjacielskie, energiczne i bardzo optymistyczne. Najważniejszym punktem odniesienie jest dla nich człowiek – uwielbiają spędzać czas z opiekunami i zrobią dużo, aby sprawić im radość. 

Połączenie dużego przywiązania do opiekuna z bystrym umysłem sprawia, że psy te dobrze reagują na szkolenie. Szybko uczą się nowych rzeczy – zarówno komend, jak i sztuczek. Rozmiary hawańczyka i jego wielkie serce nie powinny cię jednak zmylić. Pod żadnym pozorem nie wolno uznawać go za psa niewymagającego. Jak przystało na Kubańczyka, ma on dosyć duży temperament i potrzebuje wyraźnie zaznaczonych granic. W połączeniu z dosyć dużą inteligencją może to stworzyć mieszankę wybuchową.

Postrzeganie małych psów jako niewymagających praktycznie żadnej aktywności poza karmieniem w dużej mierze odpowiada za ich złą reputację. Często uważa się je jako jazgotliwe, „rozwydrzone”, a nawet głupie. Nic bardziej mylnego – małe rasy swoim potencjałem nie odbiegają od psów dużych. Niekiedy wręcz je przewyższają. Problem leży w powszechnym przekonaniu, że nie wymagają one ani szkolenia, ani socjalizacji.

Hawańczyk nie powinien być pozostawiony sam sobie. Bez nauki posłuszeństwa i stawiania granic szybko podporządkuje sobie opiekuna i wykorzysta jego słabość do stawiania na swoim. 

Biszony hawańskie to psy otwarte i przyjazne – także w stosunku do obcych. Uwielbiają dzieci i chętnie się z nimi bawią. Dobrze odnajdą się w domach, w których często pojawiają się goście. Nowo poznane osoby chętnie witają, bawią się z nimi i zazwyczaj wykazują duży entuzjazm. Może jednak zdarzyć się tak, że nowa osoba onieśmieli psa. Nie jest on wówczas agresywny, jednak oddala się w miejsce, w którym woli być sam. Należy mu to umożliwić i w żaden sposób nie przymuszać do kontaktu. 

Hawańczyki dogadują się także z innymi zwierzętami, dlatego nie muszą być jedynymi psami w domu. Mogą żyć pod jednym dachem z kotem, a także z gryzoniami. Nie wykazują w stosunku do nich agresji i chętnie uczestniczą w międzygatunkowych zabawach. 

Psy tej rasy potrzebują stosunkowo dużo ruchu, jednak powinien on spełniać się raczej w żywej zabawie niż w długich spacerach. Hawańczyki mają bardzo krótkie łapki i wielokilometrowe trasy mogą być dla nich bardzo obciążające. 

Pies hawajski – czy jest zdrowy? Ile żyje?

Hawańczyk to rasa, która należy do psów bardzo zdrowych i długowiecznych. Z powodzeniem dożywają piętnastego roku życia. Nie oznacza to jednak, że są one zupełnie wolne od różnego rodzaju chorób i problemów zdrowotnych, także tych przenoszonych genetycznie. Problemem mogą być schorzenia oczu oraz typowe dla małych psów wypadanie rzepek. 

Warto zaznaczyć, że w Polsce nie ma regulacji, które skłaniałyby hodowców do robienia badań genetycznych przed sprzedażą hawańczyków. Właśnie dlatego przed zakupem powinieneś dokładnie przedyskutować tę kwestię z hodowcą. Warto współpracować głównie z takimi, którzy kontrolują rozród po tym kątem. 

Hawańczyk – jak wygląda pielęgnacja? 

Hawańczyk to pies o bardzo długim włosiu, dlatego wymaga regularnej pielęgnacji. Sierść należy dokładnie wyczesywać przynajmniej dwa razy w tygodniu. Ma to na celu usuwanie martwych włosów oraz zapobieganie kołtunienia się sierści. Nie jest to praktyka, od której można uciec, albo którą można odwlekać. Musisz mieć świadomość, że jeżeli zaniedbasz pielęgnację psa tej rasy, konsekwencje mogą być wręcz nieodwracalne. 

Warto też wiedzieć, że wiele zależy od konkretnego osobnika. Hawańczyki są różne, a sierść dwóch różnych psów tej rasy może znacząco się od siebie różnić. Niektóre mają podszerstek i gęstą sierść, inne są podszerstka całkowicie pozbawione, a ich włosy są dużo rzadsze. Częstotliwość czesania powinna więc być dostosowana do konkretnego osobnika. W niektórych przypadkach dwa razy w tygodniu to zdecydowanie za mało.

Kąpiele hawańczyka powinny odbywać się przy użyciu szamponu dla psów długowłosych o delikatnej sierści. Rozczesywanie ułatwi specjalistyczna odżywka, jednak nie jest ona niezbędna w każdym przypadku. 

Duża wagę warto przywiązać także do pielęgnacji oczu i uszu tego psa. Aby włosy nie podrażniały oczu, najlepszym sposobem jest związywanie ich gumką. Hawańczyki mają skłonność do infekcji uszu, dlatego należy dokonywać ich regularnych przeglądów. Warto przycinać także włosy tuż przy kanale słuchowym. 

Jaka dieta dla hawańczyka?

Wokół małych psów – w tym także hawańczyków – utrzymuje się mnóstwo mitów i nieprawdziwych informacji dotyczących ich potrzeb żywieniowych. Wiele osób wierzy, że potrzebują one specjalistycznej karmy przeznaczonej dla małych psów (albo wręcz dla konkretnych ras), w przeciwnym razie będą miały problemy z nadwagą. Przekonanie to, niestety często podsycane przez hodowców, ma niewiele wspólnego z prawdą.

Hawańczyk nie potrzebuje ani karmy „light”, ani specjalnych chrupek przeznaczonych dla konkretnych ras. Mały, słodki i puchaty – w dalszym ciągu jest psem. Oznacza to, że jego potrzeby żywieniowe opierają się przede wszystkim na mięsie. Tymczasem karmy reklamowane jako „specjalistyczne” najczęściej tworzone są ze zboża i suszonego białka zwierzęcego. 

Czym karmić hawańczyka? Przede wszystkim pełnomięsnymi karmami o składzie pozbawionym zbóż. Wielkość porcji powinna być dostosowana do wielkości psa i do jego wieku. Zapewnienie psu karmy opartej na mięsie i potrzebnych składnikach odżywia go, ale nie zapycha. Karmy zbożowe pełnią podobną funkcję jak fast foody w ludzkim jadłospisie – dostarczają kalorii, ale sycą tylko na moment. Pies musi zjeść ich więcej, żeby się najeść, a w rezultacie i tak jest ciągle głodny. W połączeniu z umiarkowaną porcją ruchu musi to skończyć się nadwagą. 

Komercyjne karmy nie są jedynym rozwiązaniem. Hawańczyka można karmić jedzeniem przygotowanym samodzielnie w domu. Polecana jest dieta BARF, która oparta jest na surowym mięsie wzbogaconym odpowiednimi suplementami. Pozwala ona na maksymalne dopasowanie jadłospisu do potrzeb konkretnego psa. 

Bichon hawajski – co warto wiedzieć o hodowli?

Hawańczyki, podobnie jak inne małe psy towarzyszące, są wyjątkowo częstymi ofiarami pseudohodowców. Właśnie dlatego każde znalezione ogłoszenie powinieneś dokładnie weryfikować. 

Odpowiednia hodowla to taka, która została zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce, a tym samym jest upoważniona do wydawania rodowodów FCI. Rodowód nie jest potrzebny jedynie na wystawy. To dokument, który potwierdza zgodność psa ze wzorcem, jego zdrowie oraz pochodzenie.

Hawańczyk – ile kosztuje?

Ile kosztuje szczeniak rasy hawańczyk? W dobrych hodowlach zarejestrowanych w ZKwP będziesz musiał zapłacić za niego od 4 000 do 6 000 złotych. Ceny ustalane są bezpośrednio przez hodowcę, dlatego mogą nieznacznie się od siebie różnić. 

Bichon hawajski – jaka jest historia rasy?

Biszony hawańskie to rasa, która rozwinęła się na Kubie, jednak przodkowie tych psów dopłynęli na wyspę z rejonów Morza Śródziemnego – najpewniej Hiszpanii i Włoch. 

Na Kubie zamieszkiwały mniej więcej od XVIII wieku. Wówczas to stały się ulubionymi pieskami do towarzystwa dla tamtejszej arystokracji. Nazwa „hawańczyk” pochodzi od stolicy Kuby, która słynęła z doskonałych cygar. Najczęstsze ubarwienie piesków kojarzyło się miejscowym właśnie z tym wyrobem tytoniowym.

W XIX wieku popularność tych psów wśród bogatych Kubańczyków zaczęło stopniowo spadać. Powróciła na nowo dopiero w połowie XX wieku. Ekspansja hawańczyków na inne kraje powiązana jest bezpośrednio z wydarzeniami politycznymi. Po rewolucji kubańskiej Fidela Castro duża część bogatych mieszkańców wyspy wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Wielu z nich zabrało ze sobą swoje ukochane psy. 

Do Europy hawańczyki trafiły stosunkowo późno – dopiero w latach osiemdziesiątych. W naszym kraju pierwsze legalne hodowle zaczęto zakładać ok. 2000 roku. Chociaż popularność hawańczyków wzrasta, wciąż są one stosunkowo rzadko widywane na polskich ulicach. 

Hawańczyk – dla kogo?

Kto jest idealnym opiekunem dla hawańczyka? Powszechne jest przekonanie, że każdy. W końcu jest to mały piesek, który nie stanowi zagrożenia, nie jest drogi w utrzymaniu i chętnie wchodzi w interakcje z ludźmi i zwierzętami.

Warto jednak pamiętać, że te pochodzące z Kuby psy mają bardzo ognisty temperament. Potrafią być uparte, a przy tym są niezwykle bystre i energiczne. Potrzebują konsekwencji i szkolenia, które pozwoli na ustalenie granic. Jest to niezbędne do uniknięcia sytuacji, w której pięciokilogramowy szkrab dyktuje warunki w całym domu. 

Hawańczyki mogą mieszkać w domu i w mieszkaniu. Świetnie sprawdzą się jako towarzysze starszych osób i dzieci. Ich wymarzony opiekun powinien jednak być osobą, która rozumie, że te urocze maluchy są przede wszystkim psami. Potrzebują odpowiedniego żywienia i dużej dawki uwagi ze strony człowieka. 

Zdjecia: Jak wygląda hawańczyk?

Hawańczyk – czy znasz te ciekawostki?

• Największą popularnością psy tej rasy cieszą się w Stanach Zjednoczonych. 
• Na tle Europy stosunkowo dużo jest ich także w Polsce.
• Koszt utrzymania psiaka tej rasy to mniej więcej sto złotych miesięcznie.
• Często pojawia się określenie maltańczyk hawańczyk, które jednak nie jest poprawne z punktu widzenia kynologii.

Hawańczyki to psy ciągle mało popularne, chociaż w naszym kraju jest ich więcej niż w innych częściach Europy. Ich niewielkie rozmiary, sympatyczny charakter i urocza aparycja potrafią ująć za serce wielu potencjalnych właścicieli. Ponieważ są zdrowe i długowieczne, raczej nie będą częstymi gośćmi w gabinecie lekarza weterynarii. Należy jednak jak ognia wystrzegać się pseudohodowców, szczególnie takich, którzy próbują sprzedawać hawańczyki w wersji miniaturowej. 

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 250, /12. 01. 2009, http://www.zkwp.pl/main.polish/zg/wzorce/250.pdf, wersja polska: listopad 2010, data publikacji obowiązującego wzorca 04.11.2008.

„Nie dla psa (i kota) kiełbasa”, Agnieszka Cholewiak–Góralczyk, Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2020.