Szukasz szczeniaka, który będzie nie tylko przyjazny, ale też sprytny? Na pewno zainteresuje cię rasa szorstkowłosy gończy bretoński znana również jako tawny brittany griffon lub płowy gryfon bretoński. Co sprawiło, że były ulubieńcami króla Karola XI? Odpowiedzi na to pytanie nie da się udzielić w jednym zdaniu.

Podstawowe informacje

? Rozmiarwysokość w kłębie: od 48 do 56 cm;
masa ciała: ok. 20 kg
Szatasierść: krótka, raczej szorstka, twarda;
maść: płowy w różnych odcieniach
❤️ Długość życiaok. 13 lat
? Charaktersocjalny, zrównoważony, czuły, łatwy w adaptacji

Rys historyczny i użytkowość psa gończego

Pierwsze wzmianki o rasie pochodzą z 1570 roku, ale największą popularnością gończe bretońskie cieszyły się w drugiej połowie XIX wieku. Początkowo myśliwi wykorzystywali je podczas polowań na wilki, jednak gdy wszystkie zostały wybite, nie potrzebowali już tak dużych czworonogów. Hodowcy skrzyżowali je z mniejszymi rasami psów, w wyniku czego powstał znany nam dzisiaj gończy bretoński. Ten średnich rozmiarów pies do dziś jest wykorzystywany podczas polowań w sforze na zające czy lisy. Posiada on swój wzorzec ras zaakceptowany przez Międzynarodową Federację Kynologiczną.

Wygląd, umaszczenie, pielęgnacja sierści i pazurów

Psy tej rasy mają umięśnione ciało wpisujące się w kształt prostokąta. Są średniej wielkości, ich waga nie powinna przekraczać 20 kg, a wysokość w kłębie – 56 cm. Uszy są osadzone na linii oczu i sięgają kufy. Umaszczenie gończych bretońskich jest jednolite, od płowego aż do rudobrązowego. Niekiedy pojawiają się nieliczne czarne włosy na grzbiecie czy uszach. Sierść jest twarda, szorstka i krótka, a ogon średniej długości, noszony nisko. Jakich zabiegów pielęgnacyjnych wymaga gończy bretoński? Przede wszystkim regularnego skracania pazurów oraz szczotkowania i kąpieli w razie potrzeby.

Szorstkowłosy gończy bretoński – zachowanie i charakter rasy

Gończe bretońskie to psy myśliwskie, więc będą przede wszystkim sprytne, uparte i pełne odwagi. Gonitwa za zwierzyną to ich instynkt, co może tworzyć problemy podczas życia w mieście. Rasowe osobniki są niezwykle inteligentne i posłuszne, więc proces szkolenia i socjalizacji powinien być czystą przyjemnością zarówno dla opiekuna, jak i pupila. Są przywiązane do swojego człowieka i akceptują inne zwierzęta, więc powinny odnaleźć się w większości domów. Jednak takie rasowe psy potrzebują aktywności fizycznej i umysłowej, doskonałe będą zabawy z wykorzystaniem węchu lub jogging.

Czym żywić psa gończego? BARF czy karma gotowa?

BARF jest żywieniem polegającym na podawaniu surowego mięsa z małym dodatkiem warzyw oraz suplementów. Większości psów rasy szorstkowłosy gończy bretoński służy taki model karmienia, jednak musisz pamiętać, że wymaga ono umiejętności i wiedzy. Jeśli nie jesteś doświadczony w zakresie zoodietetyki, lepiej zrezygnuj z BARFa i postaw na gotową karmę. Jaką wybrać? Zanim ruszysz do sklepu zoologicznego, powinieneś sprawdzić, czy twojego pupilowi nic nie dolega. Gdy masz pewność, że pies jest zdrowy, wybierz karmę odpowiednią dla jego wieku o wysokiej zawartości mięsa oraz bez zbóż.

Gończy bretoński będzie idealnym psem nie tylko dla myśliwego, ale przede wszystkim dla aktywnej rodziny. Jest niezwykle inteligentny, ale jeśli nie wykorzystamy jego potencjału, szybko zacznie się nudzić i szukać własnych rozrywek. Może okazać się, że nasze przedmioty będą o wiele ciekawsze od jego gryzaków. Ze względu na jego wrodzoną niezależność niezwykle ważny jest proces socjalizacji szczeniaka. Jeżeli zaniedbamy to na początku, niezwykle trudno będzie nam to odkręcić. Ze względu na ogromny temperament i instynkt łowiecki gończy bretoński może mieć problem z odnalezieniem się w mieście.

Bibliografia

FCI-Standard N° 66, 05.05.2003/EN, https://www.fci.be/Nomenclature/Standards/066g06-en.pdf, TRANSLATION: John Miller and Raymond Triquet. Official language (FR), DATE OF PUBLICATION OF THE OFFICIAL VALID STANDARD: 25.03.2003.

Archiwum: marzec 2023
Photo of author

Agnieszka Poll

Studentka weterynarii, której największą miłością są psy. Jej ulubiona rasa to labrador retriever, sama ma czteroletnią suczkę. W jej domu poza psami zawsze było też miejsce dla kotów. W wolnych chwilach lub pisać opowiadania.