Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy to łagodny, lecz bardzo żywiołowy pies. Nie nadaje się do miejskich warunków. Jednak osoby mieszkające na wsi, które szukają aktywnego towarzysza do wspólnych, długich wycieczek trekkingowych, odnajdą w nim bratnią duszę! Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej!
Podstawowe informacje
| ? Rozmiar | wysokość w kłębie: od 60 do 70 cm; masa ciała: od 30 do 36 kg |
| ⭐ Szata | sierść: krótka; maść: trójbarwna z czarnym czaprakiem, łatami lub podpalaniem; dopuszczalna maść wilczasta |
| ❤️ Długość życia | 12–14 lat |
| ? Charakter | łagodny, chętny do pracy z człowiekiem, wierny |
Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy – charakter
Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy hodowany był do polowań w sforze. Dlatego też do dziś pies ten najlepiej czuje się w większej grupie. Jest łagodny, chętnie współpracuje z człowiekiem i uwielbia wspólne zabawy. Mocno przywiązuje się do właściciela.
Pies tej rasy wymaga wiele ruchu. Nie nadaje się więc do życia w mieście – zwłaszcza na małej przestrzeni. Codziennie trzeba będzie poświęcić sporo czasu na wspólne spacery, które powinny być jak najdłuższe.
Pies o silnym instynkcie łowieckim
Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy ma bardzo silny instynkt łowiecki. Może więc zdarzyć się, że kiedy poczuje trop, ruszy za zwierzyną, nie słuchając odwoływań opiekuna. Pies tej rasy bywa także niezależny, dlatego warto jak najwcześniej wybrać się z nim na szkolenie. Twój pupil powinien uczestniczyć w nim dość chętnie – zwłaszcza jeśli podczas treningu będziesz cierpliwy, łagodny, ale też zdecydowany. Dzięki temu w przyszłości z łatwością zapanujesz nad jego instynktem.
Czy duży gończy anglo-francuski trójkolorowy jest samotnikiem?
Pamiętaj też, że przedstawiciele rasy duży gończy anglo-francuski trójkolorowy nie lubią samotności. Od pierwszych wspólnych dni powinieneś więc przyzwyczajać psa do zostawania na kilka godzin w domu bez twojego towarzystwa. Inaczej może rozwinąć się u niego silny lęk separacyjny, który będzie wymagał konsultacji z psim behawiorystą. Nie wybieraj więc na swojego towarzysza psa tej rasy, jeśli codziennie długo pracujesz – chyba że zdecydujesz się opiekować od razu 2–3 osobnikami.
Jak wygląda duży gończy anglo-francuski trójkolorowy, czyli cechy rasy
Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy, jak sama nazwa wskazuje, należy do psów większych rozmiarów. Dorosłe osobniki dorastają do ok. 70 cm długości w kłębie i ważą zwykle ok. 28–30 kg. Ich krótka sierść składa się z dwóch warstw: podszerstka oraz gładkich włosów okrywowych. Zapewnia to psom ochronę przed zimnem i wilgocią oraz umożliwia aktywność w każdych warunkach. Sierść psów tej rasy powinna być biała z czarnym płaszczem i podpalaniem na uszach, bokach, głowie, brzuchu, łapach i ogonie.
Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy to pies mocno zbudowany i muskularny. Ma mocny grzbiet, głęboką pierś i umięśnione lędźwie.
Historia anglo-francuskich psów gończych
Historia tej rasy rozpoczyna się w XIX wieku, kiedy to francuscy hodowcy postanowili skrzyżować psy ras poitevin i gascon saintongeois z foxhoundami. W ten sposób chcieli uzyskać nowe, trójkolorowe umaszczenie znanej już wówczas rasy duży gończy anglo-francuski czarno-biały. Ich starania szybko zakończyły się sukcesem. Jednak ostateczną nazwę nowa rasa zyskała dopiero w 1957 roku, a przez FCI została uznana w roku 1983.
Początkowo psy duży gończy anglo-francuski trójkolorowy były rasą pracującą wykorzystywaną do polowań na duże zwierzęta (sarny, jelenie). Z czasem jednak charakter, w jakim wykorzystywano psy, uległ zmianie. Dziś coraz częściej są to po prostu psy do towarzystwa.
Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy to idealny towarzysz dla osób aktywnych. Jeśli więc uprawiasz sporty outdoorowe lub chcesz stawiać pierwsze kroki w psich zawodach, pies tej rasy będzie dobrym wyborem!
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 322 /24.07.1996/F, https://www.zkwp.pl/wzorce/322.pdf, data publikacji oryginalnego wzorca: 27.01.1983.
Fot. ilustracyjne: Alephalpha via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
