Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zarejestrowała już ponad 350 ras psów. Raz na jakiś czas przychodzi moda konkretne psiaki. Duńsko-szwedzki pies wiejski do tej pory jeszcze nie doczekał się szczytu popularności, szczególnie w naszym kraju. To jednak bardzo ciekawa rasa, która podbiła serca tysięcy opiekunów na całym świecie. Sprawdź, czym wyróżniają się te psiaki i czy można kupić je w Polsce.
Podstawowe informacje
| ? Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 32 do 35 cm, psy od 34 do 37 cm; masa ciała: od 6 do 10 kg |
| ⭐ Szata | sierść: krótka, twarda na tułowiu, gładka na reszcie ciała; maść: dominująco biała z łatami rudymi, czarnymi, czekoladowymi, płowymi; może być cętkowana i mieć lub nie mieć podpalania |
| ❤️ Długość życia | od 15 lat |
| ? Charakter | żywy, bystry, czujny |
Duńsko-szwedzki pies wiejski – jak wygląda?
Duńsko-szwedzkie psy wiejskie są blisko spokrewnione z pinczerami i terierami. Bywają mylone z jednymi i drugimi. Często można także pomylić je z kundelkami. Wszystkiemu winna łaciata sierść, wiszące uszy i niewielki rozmiar. Rzeczywiście są nieduże psy. Wzorzec zakłada, że nie powinny ważyć więcej niż 10 kilogramów. Wysokość w kłębie u największych osobników nie przekracza 37 centymetrów. Pomimo niskiego wzrostu są to psy bardzo dobrze zbudowane, umięśnione, odporne i silne.
Różna długość ogonów duńsko-szwedzkich psów wiejskich
Krótka i przylegająca sierść sprawia, że pielęgnacja tej rasy nie powinna sprawić ci żadnego problemu. Pewną ciekawostką jest fakt, że gårdshundy rodzą się z różnymi długościami ogonów. Niektóre szczeniaki mają tylko kilka pierwszych kręgów ogonowych, inne cieszą się ogonkami o standardowej dla psa długości.
Szwedzki pies wiejski – charakter
Chociaż psy tej rasy są nieco podobne do terierów, to ich charaktery znacząco się jednak różnią. Są mniej zadziorne i uparte. W kontaktach z innymi ludźmi są przyjemne, ale mogą zachowywać dystans. Przywiązują się do swojej rodziny i z reguły dobrze lubią dzieci. Pomimo swoich rozmiarów przedstawiciele tej rasy są zwierzętami spokojnymi, zrównoważonymi i cichymi. Świetnie czują się zarówno w mieście, jak i na wsi. Gårdshundy najlepiej odnajdują się w aktywnych rodzinach. Lubią długie spacery i pomimo swoich niewielkich rozmiarów są bardzo wytrzymałe.
Gårdshund jest doskonałym psem do szkolenia
Lubi pracować z człowiekiem i szybko się uczy. Podstawowe posłuszeństwo nie będzie dla niego żadnym problemem. Wiele psów tej rasy wykorzystywanych jest także do tropienia, czy nawet ratownictwa. Warto wiedzieć, że u niektórych duńskich psów wiejskich pojawia się dosyć silny instynkt łowiecki. Nie jest to jednak reguła.
Gårdshund – zdrowie
Wiejskie psy duńsko-szwedzkie to rasa, która jest stosunkowo mało liczna. Hodowcy przykładają bardzo dużą wagę do dobierania psów pod kątem ich najlepszych cech, w tym także doskonałego zdrowia. Na ten moment nie ma informacji o chorobach, które byłyby specyficzne właśnie dla gårdshundów. Sporadycznie w rasie występują choroby serca i oczu.
Szczeniaki duńskiego psa wiejskiego – hodowla i cena
Jeśli myślisz o zakupie duńsko-szwedzkiego psa wiejskiego najlepszym rozwiązaniem będzie wybór jednej ze skandynawskich hodowli. Największą popularnością psy te cieszą się w Szwecji, Norwegii i Finlandii. Nie ma informacji o hodowlach FCI, które aktywnie działyby w Polsce.
Średnia cena szczeniaka z rodowodem jest trudna do ustalenia. Musisz jednak przygotować się na wydatek przynajmniej 1000 Euro. Do tego trzeba jeszcze dołożyć wszystkie koszta związane z transportem.
Historia rasy duńsko-szwedzki pies wiejski
Przodkowie dzisiejszych gårdshundów pochodzą z Danii i południowej Szwecji. Od wieków na tamtych terenach można było spotkać niewielkie łaciate wiejskie pieski, których najważniejszym zadaniem było polowanie na szczury. Ze względu na swoją wszechstronność pieski te często wykorzystywano także na polowaniach, czy podczas zaganiania stad krów.
Dzisiejsi kynolodzy są zdania, że duńsko-szwedzkie psy wiejskie są bardzo blisko spokrewnione z pinczerami i niektórymi terierami. Stąd pierwotna nazwa – skånsk terier, która obowiązywała do 1987 roku. Wiejskie psy duńsko-szwedzkie zostały ostatecznie uznane przez FCI dopiero kilka lat temu. Zaklasyfikowano je do grupy II. Oprócz Skandynawii zwierzaki te chętnie hodowane są także w Stanach Zjednoczonych. Na swoją szansę w Polsce będą musiały jeszcze trochę poczekać.
Bibliografia
FCI-Standard N°356 / 06.05.2019/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/356.pdf, rewizja tłumaczenia polskiego Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 10.12.2018.
Fot. ilustracyjne: Ellen Levy Finch via Wikipedia, CC BY-SA 3.0
Subskrybuj
Obecnie cena w norweskich hodowlach wynosi ok 2000 euro /ok. 25000 NOK. Warto dodać, że jest to rasa bardzo zdrowa, być może ze względu na to, że bardzo rzadko jest rozmnażana poza profesjonalnymi hodowlami. Ma także silny instynkt stróżujący. Szczeka zawsze, kiedy ktoś wjeżdża na posesję. ( Poza tym są ciche i szczekają tylko w tej sytuacji.)
To psy które są dużymi pieszczochami i śpią zazwyczaj w łóżkach właścicieli. Jeśli raz weźmie się gårdshunda, nigdy więcej nie weźmie się psa innej rasy :D. Każdy właściciel mówi, że jest „dużo psa w małym ciele”.( Tłum. z norweskiego). Obecnie posiadam już drugiego gårdshunda i nigdy nie przerzucę się na inną rasę.