Podstawowe informacje o bernardynie
| Wrażenie ogólne | Rosły, imponujący pies z harmonijną, mocną, krzepką i muskularną budową. Wyraziste, bystre spojrzenie. Dostępne w wersji krótko- i długowłosej |
| Kraj pochodzenia | Szwajcaria |
| Klasyfikacja FCI | Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy, szwajcarskie psy do bydła / Sekcja 2.2: Molosy typu górskiego Bez prób pracy |
| Rozmiar | Psy: wysokość w kłębie 70-90 cm (mogą być większe, jeśli proporcjonalne) Suki: wysokość w kłębie 65-80 cm |
| Waga | Zależna od wysokości i budowy; Psy: 64-82 kg Suki: 54-64 kg |
| Szata | Krótkowłosa (z podszerstkiem) lub długowłosa. Włos okrywowy gęsty, prosty, przylegający i twardy. Odmiana długowłosa posiada sierść średniej długości |
| Umaszczenie | Podstawowe: białe z rudymi łatami. Dopuszczalne: pręgowane na tle rudo brązowym, tolerowane żółto brązowe. Ważne są białe znaczenia na różnych częściach ciała |
| Długość życia | 8-10 lat |
| Charakter | Przyjacielski, z temperamentem w zakresie od spokojnego do żywego, czujny |
Bernardyn to jedna z największych ras psów znanych współczesnym kynologom. Z daleka te psy mogą przypominać niedźwiedzie. Są to jedne z najcięższych psów świata, ich waga często dochodzi nawet do 100 kg. Głowa jest szeroka i duża o nieco skróconej kufie. Wysokość w kłębie u psów wynosi od 70 do 90 cm. Suczki są nieco niższe i mierzą od 65 do 80 cm. Jakie są jeszcze istotne informacje o rasie bernardyn?
Istnieją dwa rodzaje owłosienia u psów bernardynów. Najbardziej znany jest oczywiście bernardyn długowłosy. Pies ten ma bujną dwuwarstwową sierść, która najdłuższa jest na ogonie i tylnych nogach, gdzie tworzy obfite portki. Na przednich nogach występują pióra, a sierść na głowie jest najkrótsza i bardzo miękka. W odmianie krótkowłosej również mają dwuwarstwową szatę, która jest może krótsza niż u ich kuzynów, ale za to dużo gęstsza.
Jaki charakter mają bernardyny?
Rasa bernardyn jest niezwykle zrównoważona, psy mają wręcz stoicki charakter. Na co dzień mało się odzywają, chodzą raczej powoli i lubią wylegiwać się w wygodnym miejscu. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z tego, że psy tej rasy to wręcz urodzeni stróże. Nawet jeżeli nie dają tego po sobie poznać, to dostrzegają każdą, nawet najmniejszą zmianę w otoczeniu. Z reguły nie okazują jednak zachowań agresywnych. Bardzo trudno wyprowadzić je z równowagi. Nie ma jednak takiej opcji, aby ktokolwiek wszedł na ich teren nieproszony i nie poniósł tego konsekwencji. Nie należy jednak bać się takiej charakterystyki bernardynów – w stosunku do domowników zachowują się zupełnie inaczej.
Jaki temperament mają psy rasy bernardyn?
Ich wrodzona zdolność do niesienia pomocy sprawia, że często pracują jako ratownicy górscy. Te ogromne psy są bardzo opiekuńcze. Z reguły bardzo lubią dzieci i są doskonałymi nianiami. Psy rasy bernardyn nigdy nie dopuszczą do tego, aby maluchowi stała się krzywda.
Cechy idealnego właściciela dla bernardyna
Bernardyn to pies dla osoby, która rozumie specyfikę życia z takimi olbrzymami. Psy tej rasy są z natury zrównoważone i spokojne. W ciągu ostatnich stu lat otrzymały one jednak solidną dawkę genów psów bojowych i mniej stabilnych, dlatego nie wolno zaniedbywać ich szkolenia. Tak jak każdy psi olbrzym, powinny one opanować posłuszeństwo w stopniu, tak zaawansowanym, jak to tylko możliwe.
Inne ważne informacje o rasie bernardyn? To dobrze wychowany i odpowiednio socjalizowany pies rasy bernardyn będzie odpowiednim towarzyszem zarówno dla dzieci, jak i innych zwierząt. Dobrze czuje się w sforze, a wychowany z kotami bez problemu je zaakceptuje.
Od Redakcji
Bernardyny to rasa, którą ominęła chwilowa moda pomimo popularności filmu z udziałem słynnego Beethovena. I całe szczęście – psy tak dużych rozmiarów mają naprawdę konkretne i specyficzne potrzeby, których nie może zapewnić znaczna większość miłośników zwierzaków.
Bernardyn – poziom aktywności i potrzeby ćwiczeń
Bernardyny nie są leniwe. Wprawdzie nie wykazują się hiperaktywnością, jednak potrzebują ruchu i od czasu do czasu porządnego truchtu. Nie biorą udziału w sportach kynologicznych i nie biegają przy rowerze, jednak są doskonałymi towarzyszami długich spacerów.
Bernardyn – interakcja z ludźmi i innymi zwierzętami
Rasa psa bernardyn jest znakomicie przystosowana do interakcji z ludźmi i innymi zwierzętami dzięki swojej łagodnej, przyjaznej naturze i instynktowi opiekuńczemu. Te potężne, lecz spokojne psy są znane z tego, że świetnie dogadują się z dziećmi, okazując im delikatność i cierpliwość, co czyni je doskonałymi towarzyszami rodzinnymi. Charakterystyka bernardynów, czyli ich opanowanie i zrównoważony temperament, sprawia, że są one również tolerancyjne wobec innych zwierząt domowych, chociaż wczesna socjalizacja jest kluczowa, by nauczyć je prawidłowej interakcji z innymi psami i zwierzętami.
Rasa bernardyn jest też często wybierana na psy stróżujące. Zwierzęta nie robią niepotrzebnego hałasu i nie szczekają bez powodu. Teren patroluje z pewnej odległości, ale jest bardzo uważny i czujny. Nic nie ujdzie jego uwadze. Naturalny instynkt opiekuńczy sprawi, że będzie czuwał nad bezpieczeństwem dzieci. Pies nie powinien jednak zostawać z dzieckiem sam na sam przez długi czas, ponieważ całkiem niechcący może porządnie poturbować malucha. Opinie o bernardynach są jednak zgodne, że nie stanowią one zagrożenia same w sobie, choć dorosły pies osiąga rozmiary i masę, z których niekoniecznie sam zdaje sobie sprawę!
Jakie są metody treningowe dopasowane do bernardyna?
Jak trenować psa rasy bernardyn? Metody treningowe dopasowane do bernardynów powinny opierać się na cierpliwości, konsekwencji i pozytywnym wzmocnieniu. Ze względu na ich wielkość i siłę, kluczowe jest wczesne wprowadzenie treningu posłuszeństwa, aby zapewnić, że dorosłe psy będą dobrze zachowywać się i łatwe do kontrolowania. Bernardyny, mimo swojej potęgi, są wrażliwe i reagują najlepiej na łagodne metody treningowe. Krzyk czy surowa dyscyplina mogą prowadzić do strachu lub nieufności.
Warto też pamiętać, że te psy rozwijają się wolniej niż mniejsze rasy, więc gdy planujesz to, jak trenować psa rasy bernardyn, uwzględnij, że konieczne będzie wiecej czasu i cierpliwości.
Jak dbać o zdrowie bernardyna?
Dbanie o zdrowie bernardyna wymaga szczególnej uwagi ze względu na jego wielkość i specyficzne potrzeby. Przede wszystkim, ważne jest zapewnienie odpowiedniej diety, dostosowanej do potrzeb dużej rasy, która wspiera zdrowy rozwój kości i stawów, zwłaszcza w okresie wzrostu szczeniąt. Niestety, u tak dużych psów warto znać najczęstsze choroby rasy bernardyn.
Regularne wizyty u weterynarza są niezbędne do monitorowania zdrowia, w tym sprawdzania serca, stawów i ogólnego stanu zdrowia, ponieważ bernardyny są narażone na różne schorzenia, takie jak dysplazja stawu biodrowego czy problemy kardiologiczne.
Regularna aktywność fizyczna jest kluczowa, ale powinna być dostosowana do ich możliwości – długie spacery w umiarkowanym tempie są idealne, ale unikać należy nadmiernego wysiłku, szczególnie w gorące dni.
Jakie są najczęściej występujące choroby u bernardyna?
Jakie są najczęstsze choroby rasy bernardyn? Ze względu na swoje rozmiary bernardyny mają skłonność do problemów z kośćcem – szczególnie zaś do dysplazji stawów biodrowych. Przed zakupem szczeniaka w hodowli trzeba koniecznie zapytać o badania, jakie pod tym kątem przeszli jego rodzice.
Problemów ze stawami i kręgosłupem (szczególnie na starość) nie da się całkowicie wykluczyć. Możesz jednak stosować profilaktykę. Dostosuj aktywność psa do jego wieku i stanu zdrowia. Liczy się także dobra dieta. Ponadto nie wolno pozwolić, aby regularnie wchodził i schodził po schodach. Waga bernardynów jest po prostu tak duża, że znacznie obciąży to stawy psiaka! Pamiętaj o tym, gdy planujesz poziom aktywności bernardyna. Na szczęście te psy nie są skore do szczególnie energicznych i intensywnych zabaw.
Dieta i żywienie – jak dopasować do bernardyna?
Dieta bernardynów wymaga uwagi, gdyż są to psy wybredne i łakome. Preferują surowe mięso, ale decyzja o rodzaju pokarmu należy do opiekuna. Można wybrać pomiędzy suchą karmą a jedzeniem naturalnym. Sucha karma jest droższa, ale wygodna i zbilansowana. Jedzenie naturalne jest tańsze, lecz wymaga starannego doboru składników i może być problematyczne w podróży, szczególnie że waga bernardynów sprawia, że jedzą one raczej większe porcje.
Nie eksperymentuj ze zmianą diety, szczególnie u szczeniąt. Bernardyny powinny jeść kilka mniejszych posiłków dziennie, zwiększając przerwy między nimi w miarę dorastania. Dzielenie dziennej racji na dwie porcje jest zalecane, by uniknąć przeciążenia małego żołądka, co może prowadzić do jego skrętu!
Należy unikać przekarmiania i zapewnić stały dostęp do świeżej wody. Wybór diety zależy od indywidualnych potrzeb psa, ale niezależnie od wyboru, ważne jest dostarczenie wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
Jak pielęgnować psy rasy bernardyn?
Pielęgnacja sierści bernardyna zależy przede wszystkim od tego, z jakim rodzajem szaty masz do czynienia. Psy krótkowłose nie mają tendencji do kołtunienia się, jednak ich podszerstek jest bardzo gęsty, co wymaga regularnego wyczesywania. Przyda się do tego porządna druciana szczotka. W przypadku psów długowłosych warto zaopatrzyć się także w grzebień z szeroko rozstawionymi metalowymi zębami.
Trzeba pamiętać, że pies ten dosyć intensywnie linieje. Z uwagi na swoje rozmiary gubi mnóstwo sierści, co może przerażać wiele osób. Regularne szczotkowanie jest więc wskazane nie tylko w okresie wymiany szaty.
Regularnej kontroli wymagają oczy i uszy bernardyna. Musisz dokładnie sprawdzać, czy nie zachodzi w nich żaden stan zapalny, który mógłby przerodzić się w poważniejszą chorobę.
Wprowadzenie szczeniaka rasy bernardyn do nowego domu
Wprowadzenie psa rasy bernardyn (szczeniaka) do nowego domu jest ekscytującym, ale i wymagającym doświadczeniem, które wymaga starannego przygotowania i cierpliwości. Przede wszystkim, ważne jest przygotowanie bezpiecznej i komfortowej przestrzeni dla szczeniaka, gdzie może się on czuć bezpiecznie i spokojnie. Zaleca się dostosowanie domu do potrzeb dużego szczeniaka, np. poprzez zabezpieczenie niebezpiecznych przedmiotów i zapewnienie łatwego dostępu do miski z wodą i jedzeniem.
Szczeniak bernardyna będzie potrzebował miejsca do spania, które będzie dostosowane do jego rozmiarów, jak również odpowiednich zabawek, które wspomogą rozwój i zapewnią rozrywkę.
Ważne jest też wprowadzenie rutyny i konsekwencji od pierwszych dni, co obejmuje regularne spacery, pory karmienia oraz trening czystości.
Historia i pochodzenie rasy bernardyn
Jest psem w typie molosa. Historia bernardyna rozpoczyna się prawdopodobnie na terenie Imperium Rzymskiego – jego przodkami najpewniej były duże psy, które przybyły z dzisiejszego Tybetu. Swoją nazwę rasa zawdzięcza Wielkiej Przełęczy Świętego Bernardyna w Alpach, na której do dziś pomaga w akcjach ratunkowych oraz zakonowi św. Bernarda, którego przez wieki strzegły, zyskując w zamian opiekę mnichów. Podobno psy funkcję tę pełniły od wczesnego średniowiecza, jednak nie ma żadnych informacji na temat tego, jaki był początek ich klasztornej kariery.
Pochodzenie i rozwój rasy bernardyn
Czego nie wiesz o rasie bernardyn? Z początku psy te występowały wyłącznie w odmianie krótkowłosej. W XIX wieku nastąpił bardzo poważny kryzys rasy. Mnisi robili wszystko, aby dalej rozmnażać zdrowe psy, jednak ze względu na choroby pogłowie bernardynów znacznie spadło. Wówczas rozpoczęto krzyżówki z nowofundlandami i psami typu górskiego pirenejskiego. W ten sposób powstała odmiana długowłosa, dzisiaj zdecydowanie najszerzej znana i kontynuująca historię bernardynów.
Obecność rasy bernardyn w Polsce
Szczyt popularności rasa osiągnęła w dwudziestoleciu międzywojennym. Po wojnie ich popularność znacznie spadła. W Europie najbardziej cenione są psy pochodzące z linii włoskich. To właśnie one w latach pięćdziesiątych trafiły do Polski, dając początek wielu naszym bardzo cenionym hodowlom.
Obecnie ich popularność jest dosyć niska, chociaż psy są bardzo dobrze rozpoznawalne. Ze względu na swoje ogromne rozmiary nie nadają się jednak do mieszkania w bloku, a to z kolei wpływa na fakt, że mało kto może realnie pozwolić sobie na psa tej rasy.
Ciekawe fakty i rekordy rasy bernardyn
- Najsłynniejszy filmowy pies tej rasy – Beethoven – przyczynił się do bardzo dużego wzrostu popularności rasy w Stanach Zjednoczonych w latach dziewięćdziesiątych.
- Największy pies w księdze rekordów Guinnessa to właśnie bernardyn. Benedictine pochodził ze Stanów Zjednoczonych i ważył dokładnie 134 kilogramy.
Pomimo swoich wielu cudownych cech, nadal pozostaje psem, którego chętniej ludzie podziwiają, niż kupują. Ma to swoje dobre strony. Rasa nie była dotąd przesadnie modna, co sprawiło, że jest dosyć zdrowa i stabilna. Jeśli masz sporo przestrzeni, to ten opiekuńczy i czujny pies będzie mógł stać się twoim towarzyszem.
Znane historie związane z rasą bernardyn
Barry, najbardziej znany bernardyn w historii, zyskał sławę jako bohater ratownik w hospicjum klasztornym na Przełęczy św. Bernarda w latach 1800–1814. Choć filmowy Beethoven odebrał mu nieco uwagi, legenda Barry’ego wciąż żyje wśród miłośników tej rasy. Barry był nadzwyczaj inteligentnym psem, wyróżniającym się doskonałym węchem i intuicją, co pozwalało mu przewidywać burze śnieżne i lawiny. Najbardziej znana historia związana z Barrym dotyczy ratowania małego chłopca, którego matka, mimo ostrzeżeń, wyruszyła przez niebezpieczne góry. Niezłomny charakter bernardyna pomógł stworzyć szczęśliwe zakończenie tej opowieści.
Jaką rolę odgrywają psy rasy bernardyn w pracy i służbie?
Od średniowiecza bernardyny służą także w ratownictwie górskim. Ich ogromny zapał do ratowania ludzi oraz duża odporność sprawiły, że psy zabierano ze sobą na akcje ratunkowe nawet w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych i terenowych. Fascynujące jest to, że psy nie były wcześniej poddawane żadnemu szkoleniu. Mimo to doskonale wiedziały, że znalezionego człowieka trzeba ogrzać własnym ciałem. Umiały także rozdzielać między siebie poszczególne zadania.
Nie można policzyć, ile osób zostało przez wieki uratowanych przez bernardyny. Mnisi zawsze wysyłali w góry dokładnie cztery psy. Po znalezieniu ofiary jeden z nich wracał do klasztoru, aby powiadomić ludzi o swoim znalezisku. Pozostałe trzy zostawały, aby dogrzewać ranną osobę i rozbudzać ją lizaniem po twarzy.
Najczęściej zadawane pytania
Ile kosztuje pies rasy bernardyn?
Ile kosztuje bernardyn? Cena za szczeniaka z rodowodem FCI wynosi obecnie od 3,5 do 5 tysięcy złotych. Warto jednak zaznaczyć, że jest to bardzo mocno uśredniona kwota, która może zmieniać się pod wpływem wielu czynników. O ostatecznej cenie bernardyna (konkretnych szczeniaków) oczywiście decyduje hodowca.
Jak długo żyją psy rasy bernardyn?
Tak jak większość psów ras olbrzymich, bernardyny nie uchodzą niestety za psy długowieczne. Średnia długość życia bernardynów wynosi około dziesięciu lat. Zazwyczaj jest to jednak życie spędzone w bardzo dobrym zdrowiu. Niekiedy w rasie zdarzają się choroby powiek – entropium lub ektropium. Jeśli chcesz mieć wpływ na to, ile lat żyje bernardyn, pamiętaj o odpowiedniej diecie, suplementacji i opiece weterynaryjnej!
Czy rasa bernardyn jest łatwa do szkolenia?
Bernardyny, znane ze swojej inteligencji i chęci do współpracy, są stosunkowo łatwe do szkolenia, ale wymagają cierpliwości i konsekwencji. Ich łagodny temperament i pragnienie zadowolenia właściciela sprawiają, że reagują dobrze na pozytywne metody treningowe, takie jak nagrody i pochwały. Jednak ze względu na ich duży rozmiar, wczesna socjalizacja i szkolenie posłuszeństwa są kluczowe, aby zapewnić, że wyrosną na dobrze wychowane, łatwe do kontrolowania psy.
Czy bernardyn jest odpowiedni dla osób mieszkających w mieszkaniu?
Bernardyn w mieszkaniu? Te psy, z ich przyjaznym charakterem i majestatyczną posturą, mogą przystosować się do życia w takim miejscu, mimo że ich wielkość może sugerować potrzebę większej przestrzeni. Chociaż idealne warunki dla nich to dom z ogrodem, nie jest to konieczność. Czy jednak bernardyn żyjący w małej przestrzeni będzie się czuł dobrze? Nie do końca, mieszkanie musi być wystarczająco przestronne (minimum ok. 40 m²) i mieć balkon lub ogródek, zapewniające psu widok na otoczenie. W mieszkaniach na wyższych piętrach szczególnie ważna jest dostępność windy, ze względu na masę zwierzęcia i ochronę jego stawów.
Bibliografia
FCI-Standard N° 61, 03.06.2016/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/61.pdf, rewizja tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 04.04.2016.
