Objawy boreliozy i jej progresja
Objawy boreliozy są zróżnicowane i mogą występować w różnych stadiach choroby. Pierwszym i dość charakterystycznym symptomem jest rumień wędrujący, czyli zaczerwienienie wokół miejsca ukłucia kleszcza. Jest to czerwony, rozszerzający się pierścień lub plama, które pojawiają się w ciągu kilku dni do tygodnia po ukłuciu. Należy jednak pamiętać, że nie we wszystkich przypadkach boreliozy występuje ten objaw.
Po pewnym czasie od ukąszenia kleszcza mogą pojawić się bardziej ogólne objawy, takie jak zmęczenie oraz zawroty i bóle głowy. W dalszym rozwoju choroby występuje porażenie nerwu twarzowego. Inne rzadsze objawy boreliozy to bóle i problemy z sercem, zapalenie stawów, a nawet poważne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Jak dochodzi do zakażenia boreliozą?
Zakażenie boreliozą możliwe jest tylko w przypadku ukłucia przez zakażonego kleszcza. Bakterie Borrelia burgdorferi znajdują się w jelitach kleszczy i przedostają się do organizmu przez gruczoły ślinowe. W związku z tym, im szybciej usuniemy kleszcza, tym mniejsze jest ryzyko zakażenia boreliozą.
W Polsce borelioza jest dość powszechna, a liczba chorych rośnie z roku na rok. W 2017 roku stwierdzono aż 21 200 jej przypadków. Największym winowajcą jest kleszcz pospolity, zwany również Ixodes ricinus. Istnieje wiele gatunków kleszczy, które mogą przenosić boreliozę, dlatego ważne jest zachowanie ostrożności podczas przebywania w miejscach, gdzie występują te pajęczaki.
Diagnostyka boreliozy
Diagnoza boreliozy może być trudna, ponieważ objawy tej choroby są niekiedy podobne do innych schorzeń. Istnieje kilka metod diagnostycznych, które mogą pomóc w potwierdzeniu zakażenia. Jedną z nich jest oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał IgG swoistych dla antygenów krętków rodzaju Borrelia. Badanie na boreliozę IgG zalecane jest w przypadku pojawienia się objawów wskazujących na możliwość wystąpienia tej choroby.
W niektórych przypadkach, gdy diagnoza jest wątpliwa, lekarz może zlecić wykonanie biopsji skóry z miejsca rumienia wędrującego. Badanie histopatologiczne próbki skóry może wykazać obecność charakterystycznych zmian związanych z boreliozą. Istnieją również bardziej zaawansowane metody diagnostyczne, takie jak badanie płynu mózgowo-rdzeniowego w przypadku podejrzenia powikłań oponowo-mózgowych.
Leczenie boreliozy
Leczenie boreliozy polega na podawaniu antybiotyków, które mają za zadanie zwalczyć bakterie Borrelia burgdorferi. W większości przypadków stosuje się doustne antybiotyki przez około 2–4 tygodnie. W przypadkach zaawansowanych lub powikłanych boreliozy konieczne może być podanie antybiotyków dożylnie.
Ważne jest, aby leczenie rozpocząć jak najszybciej po zauważeniu objawów boreliozy. Im wcześniej rozpocznie się terapia, tym większe są szanse na pełne wyleczenie i uniknięcie powikłań.
Profilaktyka boreliozy
Aby zminimalizować ryzyko zakażenia boreliozą, warto przestrzegać kilku podstawowych zasad profilaktycznych. Przede wszystkim należy unikać obszarów, gdzie występują kleszcze, szczególnie w okresie letnim. W przypadku przebywania w takich miejscach warto nosić odpowiednie ubranie, które zabezpieczy skórę przed ukłuciami tych pajęczaków.
Innym ważnym działaniem profilaktycznym jest regularne sprawdzanie ciała pod kątem obecności kleszczy po powrocie z terenów, gdzie mogły się one znajdować. Jeśli zostanie zauważony kleszcz, należy go jak najszybciej usunąć, pamiętając o zachowaniu odpowiednich procedur.
Artykuł partnera
Subskrybuj
