Pasożyty u chomika. Jak rozpoznać i leczyć?

Wewnętrzne pasożyty u chomika

Pasożyty u chomika mogą bytować wewnątrz organizmu lub na skórze. Wśród tych pierwszych znajdują się tasiemce, nicienie oraz pierwotniaki. Niektóre z pasożytów atakujących chomiki stanowią również zagrożenie dla człowieka. Posiadacze tych gryzoni powinni pamiętać o przestrzeganiu podstawowych zasad higieny – regularnym czyszczeniu klatki, wymianie ściółki, myciu rąk po każdym kontakcie z chomikiem. 

Pasożyty u chomików – tasiemce

Tasiemce to jedne z pasożytów u chomików bytujące w przewodzie pokarmowym zwierząt. Bardzo często zakażenie przebiega bez wyraźnych objawów. W niektórych przypadkach infekcja u chomika kończy się śmiercią gryzonia. Zakażenie spowodowane inwazją tasiemca karłowatego (Hymenolepis nana i Rodentolepis) objawia się zazwyczaj biegunką. Symptomy stają się wyraźne, gdy choroba jest już rozwinięta. Tasiemiec może przenieść się na człowieka.

Inne rodzaje tasiemców, które zagrażają chomikom to: tasiemiec szczurzy (Hymenolepis diminuta) i tasiemiec koci (Taenia taeniaeformis). Zakażenie przebiega najczęściej bezobjawowo.

Pasożyty u chomików – pierwotniaki

Pierwotniaki to kolejna grupa pasożytów wewnętrznych, które stanowią zagrożenie dla chomików. Istotnym objawem są biegunki. Często występujące u chomika robaki to lamblie (Giardia spp.). Pasożyty te zagrażają również właścicielom chomików. Jeśli zauważysz u swojego pupila częstsze i rzadkie kupy, osłabienie i utratę masy ciała możesz podejrzewać zakażenie pierwotniakami. 

Inne wewnętrzne pasożyty u chomika, bytujące w jelicie cienkim to Cryptosporidium spp. wywołujące kryptosporydiozę. Robaki te wywołują intensywne biegunki. W przypadku zakażenia rzęsistkiem (Trichomonas spp.) chomik oddaje rzadkie i cuchnące stolce.

Pasożytem, który może zaatakować twojego chomika jest również Spironucleus muris prowadzący do rozwoju zapalenia jelit. To jeden z tych robaków, którego najtrudniej wykryć w badaniach. Dużo częściej atakuje jednak myszy.

Pasożyty u chomików – nicienie

Pasożyty u chomika to także nicienie, z których najbardziej rozpowszechniony jest owsik (Syphacia spp.). Z łatwością można go dojrzeć na odchodach gryzonia – wyglądem przypomina białą nitkę o długości około 1 mm. Zaatakowany gryzoń chudnie, odczuwa intensywny świąd, próbuje się drapać lub podgryzać, co prowadzi do pogorszenia stanu sierści (szczególnie w okolicy odbytu). 

U chomików zdarza się również zakażenie pasożytem Dentostomella translucida oraz Trichosomoides nasalis (nicień atakujący zatoki okołonosowe, jest ono jednak znacznie rzadsze. 

Zewnętrzne pasożyty u chomika 

Chomik jest również narażony na infekcję pasożytami zewnętrznymi, które bytują na skórze zwierzaka. Najczęściej są to pchły i roztocze. Chomik zaatakowany przez pchły odczuwa silny świąd i zaczyna intensywnie się drapać. Pasożyty te łatwo dostrzec, oglądając futerko chomika (można zauważyć pasożyty oraz ich odchody). Do zarażenia pchłami dochodzi zazwyczaj podczas kontaktu z innymi zwierzętami domowymi.

Pasożyty u chomika to także Myocoptes musculinus, roztocze świerzbu kociego i roztocze uszu chomików. Na szczęście infekcje te zdarzają się znacznie rzadziej. Ich główne objawy to świąd, zmiany skórne w postaci rumienia i strupów oraz przerzedzenie sierści. 

Jedną z częstszych infekcji pasożytniczych u chomików jest nużyca wywołana przez gatunek roztoczy (nużeńca) żerujący w skórze zwierzęcia. Choroba jest bardzo bolesna, objawia się wysuszeniem i zrogowaceniem naskórka i intensywnym świądem. Na skórze pojawiają się miejsca pozbawione sierści. Choroba wymaga jak najszybszej interwencji lekarza. 

Chomika może zaatakować także świerzbowiec wywołujący świerzb będący bardzo nieprzyjemną chorobą skóry. Objawy to świąd, ból, podrażnienia skóry (rogowacenie, złuszczanie). Niekiedy pojawia się wyciek wydzieliny z uszu, co świadczy o infekcji, jaką jest świerzbowiec uszny.

Pasożyty u chomika – jak rozpoznać?

Pasożyty u chomika zewnętrzne i wewnętrzne powodują pojawianie się wielu różnych objawów. Do najważniejszych należy zaliczyć:

• zmianę konsystencji stolca i częstotliwości wypróżnień, pojawienie się biegunek;
• utratę apetytu;
• osłabienie i apatię;
• świąd i drapanie, wygryzanie skóry;
• łysienie miejscowe lub ogólne;
• machanie uszami;
• różnego typu zmiany skórne.

Niepokojące objawy wymagają konsultacji z weterynarzem. Żadnych zakażeń pasożytniczych nie można leczyć samodzielnie. Często niezbędne jest pobranie próbek kału i wykonanie badania. Na podstawie wyników lekarz może dobrać leczenie (odpowiednie leki doustne lub stosowane miejscowo, preparty do dezynfekcji klatki).

Pasożyty u chomika oznaczają często poważny problemem, dlatego już pierwsze objawy warto skonsultować z lekarzem. Trzeba pamiętać, że niektóre z nich mogą przenosić się na człowieka. Najważniejsze jest przestrzeganie zasad higieny, częste sprzątanie klatki chomika, mycie rąk po każdym kontakcie z gryzoniem.